Hiç sulanmayan
eski ağaca, artık
güneş de yeter
Cihan Başbuğ
Sadece büyü
bir ipek böceğinin
yaşam öyküsü
Cihan Başbuğ
İpek böceği
Ölümüyle yaratır
büyük eserini
Cihan Başbuğ
Kayalaşmış kum
gelenek, üfleyeni
yoran yıldıran
Cihan Başbuğ
Kolları açık
kimi bekler acaba
yalnız korkuluk
Cihan Başbuğ
Su kenarında
biten sazın rüyası
kalabalık park
Cihan Başbuğ
Şah Sarayı’nda
Boş havuz, başında da
asker nöbette
Cihan Başbuğ
Sevda uzakta
diyen oldu mu başlar
göçü martının
Cihan Başbuğ
Bitkin ıhlamur
Dostu, suyu görünce
canlanıverdi
Cihan Başbuğ
Fıstık ağacı
göstermez meyvesini
içinde saklar
Cihan Başbuğ
Nicedir bekler
Yolcu, yüreği pır pır
Kapı ağzında
Cihan Başbuğ
Ağacı kesen
baltanın, sapının da
odun oluşu
Cihan Başbuğ
Yol aynıysa da
göç eden ve gezenin
aynı mı hissi
Cihan Başbuğ
Kanun telleri
üstünde gezen serçe
çaldı şarkısını
Cihan Başbuğ
*Özgen’e…
Eş anlamlıdır
haikuyla yolculuk
ta baştan beri.
Cihan Başbuğ
Zıplayacağı
yeri mi düşünür ki
dertli çekirge.
Cihan Başbuğ
Tadına bile
varamadan biter ya
karadut, güz işte.
Cihan Başbuğ
Meyve verir mi
kışın kuruluğuna
kandığım ağaç
Cihan Başbuğ
Yapraktan sızan
Yağmur damlasıyla mı
büyür yeniden
Cihan Başbuğ
Geçer yaşam
sadece
yaşayarak
Cihan Başbuğ
HAİKULUK 
Son Yorumlar